دیدگاه مناسبتری نظاره کند؛ چنان چه خداوند می فرماید:
" من گنجی پنهان بودم که انسان را برای شناخت وعبادت خودم آفریدم."
فلسفه ی زندگی : بنا به اطلاعات اندکی که داریم میتوان گفت که زندگی مانند ایستگاهی بین آفرینش و جهان آخرت است و هر کس در این ایستگاه کارهایی انجام می دهد که مقصدش را تعیین می کند.
پس چه آخرت به خیر است کسی که بتواند در این دنیا اعمال خوبی داشته باشد تا بتواند در جهان آخرت سربلند باشد.جمله ی معروفی در این رابطه وجود دارد که میگوید:
" برداشت خواهی کرد هر چه در این دنیا بکاری، در آخرت ."
فلسفه ی مرگ : مرگ جزئی از زندگی است و جهان آخرت برای دیدن نتیجه ی اعمال ما در زندگی می باشد،اگر مرگی نبود،ما به آینده مشتاق نمیشدیم و وقت خود را غنیمت نمیشمردیم و آینده هیچ گونه جذابیتی برای ما نخواهد داشت، بسیاری از دانشمندان معتقدند که:
" اگر ما مرگ را باور کنیم و خود را با آن مسئله وفق دهیم، میتوانیم به راحتی در مورد آن بهتر فکر کنیم و در آن موقع یکی از آرزوهای ما این خواهد بود که مرگ را تجربه کنیم."
امانت
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
